İçerik
- Bir Insane henüz üzücü bir hikaye.
- İlginç bir bulmaca tamircisi ama korkunç platformlar
- Meydan okuyan tekrarlayan standart platformlar.
- Aramak ve toplamak için bir neden
- Makul görseller ve film müziği güzel bir atmosfer yaratır.
- Aynı anda sevmek ve nefret etmek için bir oyun.
Baron Von Sottendorff, konağının ızgara çizimlerine sıkışıp kaldığına inandığı için delice. Baron'un tuzaktan kaçması için anılarını çocukluktan yetişkinliğe kadar hatırlaması gerekir. Ancak o zaman zihni üzerindeki kontrolünü yeniden kazanabilecek ve deliliğinin olduğu hapishaneden kurtulabilecek.
Von Sottendorff ve Kare Zihin hakkındaki Sanrılar Delirium Studios tarafından geliştirilen ve yayınlanan, yalnızca 3DS 17 Aralık 2015'te yayınlanan bir bulmaca platformudur. Oyunda ilginç fikirler ve bulmaca tamircisi var. Ancak, çıldırtan kamera kontrol sorunları da var. Oyun da çok tekrar eder ve oyun ilerledikçe mücadelede yalnızca küçük bir artış sağlar.
Bir Insane henüz üzücü bir hikaye.
Hikayesi Von Sottendorff'un Sanrıları Baron'u anılarını yeniden kazanma girişimlerinde takip ediyor. Baron'un zihni, trajik geçmişinden korumak için anılarını ondan sakladı. Çılgın aklı, anlatıyı tüm seviyeler boyunca bilgilendirir ve hatıra resimlerinden geçirir. Çılgın anlatım zaman zaman çok az anlam ifade edebilir, ancak oyun ilerledikçe, hepsi bir araya gelmeye başlar. Baron'un aklının anlatımı oyuncuyu oyun boyunca güldüren bazı anlara yol açar.
Hem zihinsel hem de fiziksel olarak ilginç ve garip bir karakter. Onun karakteri, hiç büyümeyen bir çocuğun karakterine benzer. Yetişkin kıyafetleri giyer, fakat bir çocuk gibi, uygun şekilde giydiremez.
Baron, sırtı hafifçe geriye doğru uzanırken, kolları arkasından sallanır. Yardım edemeyeceğin bir karakter, çocukça ve tuhaf yollarını sevip, trajik geçmişi nedeniyle sempati duyuyor. Baron'un trajik bir figür olmasına rağmen, hikayenin mutlu anları var. Maalesef en sonunda kısa süren iyi yazılmış bir hikaye.
Diğer birçok modern oyun gibi, Von Sottendorff'un Sanrıları herhangi bir gerçek kapatma vermeden aniden sona erer. Hikaye oyunun tonu ve Baron'un karakteri için yanlış hissettiren garip bir nota biter.
Oyunda çocukça ama masum bir ton var, ancak sonda karanlık, kötü ve yerinde bir his vardı.İlginç bir bulmaca tamircisi ama korkunç platformlar
Oyun toplam sekiz bölüme bölünmüş toplam kırk seviye içermektedir. Her bölüm, en erken çocukluktan başlayarak Baron'un hayatındaki bir olayın özel bir anısını temsil eder. Her seviye, oyuncunun tamamlamak için toplaması gereken bir anahtar ve bir bulmaca parçası içerir. Anahtar, çıkışın kilidini açarken, yapboz parçası bu bölümün hafızasındaki parçalardan birini içerir.
Bir bölümün tüm seviyeleri tamamlandıktan sonra, son tek parça, o bireysel belleğin tam bir resmini gösteren yerine konur. Bir kesim sahnesi daha sonra o özel hafızanın hikayesini anlatmaya başlar.
Oyunun temel bulmaca tamircisi, her seviyede bulunan odaları hareket ettirebilme yeteneğidir. Anahtar ve bulmacanın her seviyedeki anahtarını bulmak için, oyuncu odayı hareket ettirmelidir, bu sayede seviyenin erişilemeyen alanlarına erişmelerine izin verilir. Bu fikir, bu oyuna özgü olmayabilir; benzer bir tamirci var Kraven Malikanesi. İçinde Von Sottendorff'un Sanrıları, Ancak, son derece iyi yapılır ve eğlenceli, eğlenceli ve bazen de beyin tamircisi.
Bulmaca tamircisinden gelen zevk oyuncuları, çıldırtan platformlar tarafından mahvoldu. Platform oluşturmanın konusu korkunç kamera kontrollerinden geliyor. Oyun, bir pencereden bebek evindeki bir odaya bakıyormuş gibi izlenir.
Bu bakış açısı, bir pencereden bakmak gibi, kameranın sadece 20-25 derece belirli bir miktarda hareket edebilmesi anlamına geliyor. Bu kamera kontrolleri oynatıcının bir alanı tam olarak görmesini önler. Bazen, oyuncuları, ihtiyaç duydukları platforma inmeyi umarak, inanç sıçramaları yapmaya zorlar.
Çoğu zaman, oyuncunun platformu özlemesine ve düşmesine neden olur ve bu sayede bulundukları yere geri dönmelerini sağlar. Geri izleme, zaman zaman sadece o bölgeye geri dönebilmek için birkaç odayı hareket ettirmek ve hareket ettirmekten ibaret olabilir. Zorunlu bir inanç sıçraması girişimi birkaç kez başarısız olabilir ve bu da deneyimi mahvedecek aşırı hayal kırıklığına neden olabilir. Eksik platformlar ve düşmeler anında ölüme yol açtığında, işleri daha da kötüleştirir.
Bir oda iki kat içerdiğinde, kamerayı taşımak görüntüyü tamamen durdurabilir. Kamera, iki katı ayıran platforma odaklanarak gezinmeyi imkansız hale getiriyor. Bu kamera sorunu genellikle oynatıcıyı görüş alanlarını engelleyen tuhaf bir bakış açısı kullanmaya zorlar. Bu sorun aynı zamanda düşmanlarla da sorunlara neden oluyor. Düşmanlar genellikle ekranın dışına çıkar ve oyuncuları anında ölüme ve artan hayal kırıklığına yol açan nöbetçi yakalarlar.
Meydan okuyan tekrarlayan standart platformlar.
Genel oyun Von Sottendorff'un Sanrıları Herhangi bir standart platform oyununda bulacağınız şey budur. Platformdan platforma atlayarak, düşman kafalarına atlayarak, kolları çekerek ve baskı yastıklarını çalıştırarak her seviyede geçiş yapın. Tek fark bu Von Sottendorff'un Sanrıları Baron'un trompet çalarının oyuncunun kullanabileceği.
Oyuncular iki farklı şey için kullanırlar. Bazı düşmanlar onu kullanarak mağlup edilebilirler ve ayrıca ulaşılmaz alanlara ulaşmak için kullanılan görünmez platformları ortaya çıkarmak için de kullanılırlar. Oyuncu toplam dokuz defa kullanabilir. Her seviye boyunca oyuncunun açabileceği sandıklar var, bazıları ekstra yaşamlar, bazıları ise ilave kullanım için trompet tutuyor.
Oyuncunun belirli seviyeleri bir zaman dilimi içerisinde tamamlaması gerekir, büyüklüğe bağlı olarak genellikle üç buçuk veya yedi dakika. Bu belirli seviyeler bulmaca çözmekten daha fazla platform oluşturuyor ve platform oluşturma sorunları nedeniyle birçok sıkıntıya neden olabilir.
Kırk seviye boyunca oyunu taze tutacak hiçbir şey yok.Oyun, başından sonuna kadar çoğunlukla aynı kalıyor ve arada sırada oyuncuyu öldüren yeni bir şey ekliyor. Her bölüm yeni düşmanlara ve çevrelere sahip olmasına rağmen, her biri için oyun değişmez.
Oyunun zorluğu o kadar fazla artmıyor ve bu da oyunun zorluk çekmesine neden oluyor. Oyun ilerledikçe daha fazla oda ve engel içeren seviyelere rağmen, gerçek bir zorluk artışı yoktur. Seviyeler biraz daha uzundur ve daha fazla oda hareket ettirilmesini gerektirir.
Oyunun biraz zorlaştığı tek zaman, odaların bir araya gelmesi oldukça karmaşık ve zor olan son bölümde yapıldı.
Oysa, oyundaki son bölüme geçmek, ne kadar tekrarlayan bir süreç olduğu için başlı başına bir zorluktur.Aramak ve toplamak için bir neden
Oyuncunun tamamlaması için ek bir görev olmaları dışında, sebepsiz yere, koleksiyonlar ekleyen birçok oyun var. İçinde Von Sottendorff'un Sanrıları, sunduğu tüm koleksiyonları bulmak için gerçek bir sebep var.
Her seviyede, anılar denilen toplam beş fotoğraf bulunur. Bunları toplamak, oynatıcının Ekstralar menüsünde sanat eserlerinin, müzik parçalarının ve oyunun kesişme noktalarını açmasını sağlar. Her kilitlenebilir tipte belirli bir miktar hafıza bulunmaktadır. Kilit açıldığında, kilit açılabilir olan menüden herhangi bir zamanda görüntülemek için ücretsizdir.
Makul görseller ve film müziği güzel bir atmosfer yaratır.
Oyun için görseller kesinlikle mantıklı. Herhangi bir biçimde veya biçimde çığır açmazlar, ancak kesinlikle tam bir göze batanlar değildir. Von Sottendorff'un Sanrıları hafızanın genel atmosferine uyan ayrıntılı ortamlarla dolu renkli bir oyun.
Baron'un gençliğinin hatıraları, daha hafif bir film müziği ile renkli olarak canlanırken, trajik anılar karanlık ve hüzünlü ya da ürkütücü bir müziği olan karanlık ortamlara sahip. Oyunu oynarken her bölüm için yeni ortamlar ve film müzikleri yardımcı oluyor. Maalesef, oyunun konularıyla ilgili olarak, deneyimi eğlenceli hale getirmek için yeterli değiller.
Düşman modelleri de makul. Tıpkı ortamlar gibi, hiçbir şekilde çığır açmazlar. Baron'un zihni olan tuhaf dünyaya tam olarak uyuyorlar ve her bölümdeki düşmanların değişmesi gerçekten sıcak.
Düşlediğim düşmanların animasyonları biraz sert ama asla daha az yeterli değil. Düşmanlarla birlikte ayrıntılı ortamlara sahip olmakla ilgili sorun, oyunun kare hızı sorunlarından muzdarip olmasıdır. Kare hızı düşmeleri, bir kerede ekranda çok fazla olduğunda meydana gelir. Kamera, herhangi bir noktadan daha fazla zoom yaptığında çerçeve düşer.
Aynı anda sevmek ve nefret etmek için bir oyun.
Von Sottendorff'un Sanrıları harika fikirleri ve yaratıcılığı olan bir oyundur. Tekrarlayan oynanıştan muzdarip, çoğu zaman zorluk çekmiyor ve cila gerektiriyor. Genel bulmaca tamircisi zekice ve iyi bir şekilde bütünleşmiş, ancak oyunun platformlanması yeniden tasarım gerektiriyor. Bu oyunun en büyük çöküşü kesinlikle kamera sorunları ve platform oluşturmaya sebep olduğu problemler.
Hikaye iyi yazılmış ve ilginç ama kapanmaktan yoksun ve garip bir tonla bitiyor. Görsel, film müziği ve ortamlar iyidir, ancak ortamın detayı yavaşlamalara neden olur ve düşman modeli animasyonu biraz katıdır. Von Sottendorff'un Sanrıları Bu oyunlardan biri, sahip olduğu her iyi özellik için eşit derecede kötü bir özelliktir.
Oyunun böyle sorunları olması talihsiz bir durumdur. Sorunlar olmasaydı, bu olduğundan çok daha yüksek puanlar fantastik bir oyun olurdu. Bununla birlikte, onlarla birlikte, en iyi oyunda ortalamadan başka bir şeye dönüşmez. Von Sottendorff'un Sanrıları En azından şu anki haliyle taşıdığı 12.99 € fiyat etiketinin değmeyeceğini düşünüyorum. Oyuna bir denemeye devam etmek istiyorsan, bir satış sırasında fiyatı düşene kadar beklemeyi öneririm.
Von Sottendorff ve Kare Zihin hakkındaki Sanrılar sadece Nintendo e-Shop'ta 12,99 € karşılığında satın alınabilir.
Görüntü Kaynakları: Mükemmel Nintendo, VideoChums, Nintendo Life, Nintendon ve VG247
Bizim Puanımız 5 Kamera kontrollerini ve tekrar ediciyi sarsacak şekilde mahvolmuş ilginç ve garip bir bulmaca platform oyunu. İncelendi: 3DS Derecelendirmelerimizin Anlamı