İçerik
Kendime zor bir soru soruyorum, bilerek kötü bir oyun oynayabilir miyiz? Cevaplar beni şok ettikleri kadar şok edebilir.
Çok Kötü İyi (Korkunç Olsa da)
Oyunların iki kategoride derecelendirilme eğilimi vardır; Kötü ve İyi. Bu, oyuncunun takdirine bağlı olabilir, ancak geliştiricilerin de bir bölümü olabilir. Bu oyunları oynarken veya gözden geçirirken ince çizgiyi görme eğiliminde değiliz. İyi Oyunlar kesinlikle kendi başlarına kötü olabilir ve aynı şey Kötü Oyunlar düpedüz iyi (eğlenceli) oynamak için de geçerli.
Olasılıktan Kaçının ve Yalnızca Aşırı Bir Uçta Olmak
İyi oyunlar genellikle unvanını alır ve eğer eğlenmiyorlarsa paramparça olmaktan endişe duymazlar. "Bu hikaye şaşırtıcı ve manzaralar harika, burada nasıl yanlış gidebilirsin?". Kötü görünen oyunlar genellikle inceleme spektrumunun kritik sonunu alırken. "Kötü grafikler ve korkunç dudak senkronizasyonu mekaniği, kötü bir oyun! ” “Arka planlar sevimsiz görünüyor ve oyun mekaniği kusurlu, hoşuma gitmedi ve bu yüzden kötü! ” Bu, oyun gazeteciliğinde standarttır, fakat ya oyun kötüleştiren tüm bu kusurlara sahipse ama yine de tatmin edici derecede iyi bulabilirseniz?
Deli dedin mi? “Mümkün değil, kötü ya da iyi var, aralarında hiçbir şey yok!” bilgisayar ekranına şimdi çığlık atmak istediğin şey değil mi?
Kötü haberi taşıyan kişi olmaktan nefret ediyorum, sen yanlışsın.
Standart bir “iyi” oyun kadar eğlenceli olan kötü oyunlar var.
Şimdi bir feragatname: Bu makaleyi yazmaya başlamadan önce fikrin mümkün olduğunu düşünmedim. Tıpkı halkın çoğunda olduğu gibi, kötü oyunların gerçekten de böyle olduğunu düşündüm, yenilmez noktasına kadar kötü. Bu konuda tamamen yanıldığımı öğrendiğim için memnunum.
Her zaman kendime merak ettim “İnsanlar bu oyunu nasıl sevebilir?”, sadece saçma sapan oyunlar gördüğümde. Gibi oyunları Keçi Simülatörü ve Dolambaçlısadece bu oyunların öncülü, onlara iki kez bakmamamı sağlamak için yeterliydi.
Kabul ediyorum, bir oyunda burnumu açtığım bir an vardı ve bu asla benim tarzım olmadı. Ama bana süper adamcağınız ve etrafınızda keçi olarak döndüğü bir oyundan bahsettiğimde nasıl yapamazdım? Yüzeyde saçma geliyor.
Tereddütlerime rağmen, kendimi diğer insanların YouTube'da oynattıklarını izlerken bu oyunlara bakarken buldum. Saatlerce videoları izleyerek, tanıklıkları dinleyerek ve oyunları Let’in oyuncuları aracılığıyla açık bir şekilde deneyimleyerek geçirdim.
Beklediğimden çok farklı bir şey sonuçları.
Kendimi histerik bir şekilde burada bulabileceğiniz çirkin videolardan bazılarına gülerken buldum. Kahkaha anlarımda, insanların bu kasten kötü oyunlardan niçin keyif aldıkları konusundaki soruma cevap verdim.
Bu oyunlarla ilgili en büyük şey, böceklerin önemli olmadığıdır. Kötü grafikler, korkunç hatalar ve aksaklıklar ve sadece düpedüz peynirli oyun temaları belli bir noktadan sonra oyuncuların önemi yoktu. Oyunun mükemmel olmayacağını bilerek girdiler, bir bakıma kötü olacağını biliyorlardı. Özellikle geliştiriciler Steam'deki oyun açıklamasında “Tonlarca Hata Yoktur” yazdığında, Keçi Simülatörü yaptı.
Oynayanlar kendilerini daha yeni AAA başlıkları gördüğümden çok daha fazla bu başlıklar dışına çıkarırken bulmuşlar. Buggy, aşırı kullanılmış bez bebek fiziğine güldüler ve siz engelleri atmak zorunda kaldıkça, sürekli dönen bir limuzinin zorluğunu yaşadılar. Oturup bu oyuncuların bazılarının videonun tamamını, çoğu kişinin yalnızca kendi özel oyunlarında hayal edebileceği çılgınca ya da çılgın şeyler yaparak geçirdiğini izledim. Oyuncular bunun kötü olduğunu biliyorlardı, aslında birçoğu “bu kadar kötü” sözlerini tekrar ettiler, fakat en iyi zamanlarını geçirdiklerini duyabiliyordunuz.
Zevk faktörleri ve Teknik faktörler her zaman el ele gitmez.
Oyunları düzenli olarak inceleyen biri olarak, standart derecelendirme sistemini her zaman bir şeylerin eksik olduğunu buldum. Nihai puan daima teknik istatistiklere indirgenir; grafikler, sesler, oyun mekaniği, vb. Maalesef hakemler bu formüle sadık kalarak kaçırıyorlar, asla arkasına yaslanıp eğlenip eğlenmediklerini soruyorlar.
Bu tür oyunlar için bir inceleme yaparken gazeteciliğin aşağı tarafı, bu oyunların sadece teknik meseleler ya da sevimsiz diyaloglar için 2 ve 3'leri elde ettiklerini söyleyebilirsiniz, ancak okuyucuyu kendinize asmak için çok eğlendiğinizi söylemekten vazgeçersiniz. Keçi dilinizle uçup kasabanın etrafında uçun.
Söylemeye çalıştığım en önemli şey oyunların kaçınılmaz, kötü ya da iyi, eğlenceli düz ve basit olmasıdır.
Eğer bir denetleyici seçemiyor ve sadece zevk almıyorsanız, saf saçmalık olduğunu düşündüğünüz bir oyunda bile, o zaman oyunun üzerine kurulu olduğu fikrini kaçırdığınızı düşünüyorum. Her oyun, mekaniğin saçmalık olsa bile, eğlenebileceğiniz bir şey sunuyor.
Almayı tavsiye ederim Keçi Simülatörü ve Dolambaçlı Steam'de onlara bir şans verin, yine de kötü oyunlar olarak sınıflandırdıklarını düşünüyorum, ancak düpedüz eğlenceli oyunlar olmalarına rağmen her birinin kendi yönleri var gibi göründüğünden eminler.